"Tουλάχιστον εμείς πλύναμε πιάτα..." (Νίκος Μπίστης Υποψήφιος Βουλευτής ΠΑΣΟΚ Β' Αθήνας)

Διανύουμε πλέον τις τελευταίες ημέρες της προεκλογική περιόδου, μιας περιόδου μικρής διάρκειας, σχεδόν ενός μήνα που περιορίστηκε ακόμα περισσότερο απο την μεγάλη εθνική καταστροφή που άφησε πίσω της η πύρινη λαίλαπα. Μια προεκλογική περίοδος με ταραχές και γεγονότα αντιστρόφως ανάλογα σε ποσότητα και σε ποιότητα από την διάρκειά της. Γεγονότα που πολλές φορές η κοινωνία δεν μπόρεσε και δεν πρόλαβε να αφομοιώσει. Βαδίζουμε σε μια εκλογική διαδικασία η οποία δεν είναι μια απλή εκλογική μάχη, είναι σίγουρα μία παρα πολύ κρίσιμη μάχη που καλούμαστε όλοι να δώσουμε απέναντι σε μία αισχρή πολιτική, σε μια πολιτική αίσχους, σε μια κυβέρνηση ανίκανη, σε νταβατζήδες της πολιτικής. Αποφασίζουμε για το μέλλον μας.

Μέσα από αυτό το blog θέλω να εκφράσω έναν μεγάλο προβληματισμό μου. Γιατί ο κόσμος σε μια τόσο κρίσιμη στιγμή δεν αντιλαμβάνεται τις μεγάλες και καυτές "πατάτες" που λέγονται και τα αίσχη που γίνονται ; Γιατί ο κόσμος μένει με το στόμα ορθάνοιχτο απέναντι σε αυτή την αισχρή παροχολογία;

Ξεκίνησα να γράφω ορμώμενος από διάφορα γεγονότα.

Πολύ πρόσφατα ανακοινώθηκαν οι βάσεις εισαγωγής για τα Ανώτατα και Τεχνολογικά εκπαιδευτικά ιδρύματα. Όσα χρόνια και αν πάω πίσω και όσα φτάνει η μνήμη μου δεν μπορώ να θυμηθώ αλλη χρονιά που να έχει γίνει λάθος στις βάσεις. Ωστόσο η σημερινή κυβέρνηση δεν κατάφερε ποτέ να δημιουργήσει κλίμα σιγουριάς και ασφάλειας, δεν μπόρεσε να μας πείσει ότι ναι, είναι λάθος και ότι δεν είναι άλλη μία απόπειρα να βολευτούν τα γαλάζια παιδιά. Πηγαίνοντας ακόμα λίγο πιο πίσω στον χρόνο, θα θυμηθούμε και άλλο ένα περιστατικό κατά την διάρκεια των διορθώσεων όπου κάποιοι διορθωτές διώρθωναν-βελτίωναν γραπτά, στο μάθημα των Αγγλικών αν θυμάμαι καλα, "δικών" τους παιδιών. Το ζήτημα είναι πολύ μεγαλύτερο από ό,τι φαίνεται. Το σύστημα εισαγωγής τα τελευταία χρόνια λειτουργούσε άψογα, δομικά και διαδικαστικά αξιοκρατικό με αδιάβλητα αποτελέσματα. Η Ελλάδα ζει σε καθεστώς ανασφάλειας και αυτό φροντίζει να το ενισχύει η κυβέρνηση σε κάθε κοινωνικό τομέα. Εντούτοις και αυτό δεν νομίζω ότι είναι τυχαίο. Είναι ένα θέμα με πολλές και κρυφές πτυχές. Είναι δρόμοι που οδηγούν στο ξεπούλημα της Δημόσιας Παιδείας. Και εκεί είναι που διαφέρει το ΠΑ.ΣΟ.Κ. Ποτέ δεν πολέμησε την δημόσια παιδεία.

Δεν είναι πολλές μέρες και από την δήλωση του Καραμανλή για την απαλλαγή από τον φόρο κληρονομιάς. Το απίστευτο σε αυτή την ιστορία και η αφορμή ώστε να το αναφέρω είναι ότι στα μάτια του ανυποψίαστου, θα φαίνεται σαν τα 3000 € που έδιναν στους πυρόπληκτους, "λες να πάρω και εγώ; Αφού δεν ελέγχουν".

Δεν είναι έτσι όμως πρόκειται ίσως για το πιο αντιλαϊκό μέτρο το οποίο ανακοινώθηκε σε αυτή την προεκλογική περίοδο. Μέχρι τώρα υπήρχε ένα πλαφόν 120.000 € αν δεν κάνω λάθος που μέχρι εκεί δεν δρούσε ο φόρος κληρονομιάς. Αν ήθελε να κάνει κάτι φιλολαϊκό θα μπορούσε να μεγαλώσει το πλαφόν τόσο ώστε να εμπεριέχει και τα ψηλότερα στρώματα των μικρομεσαίων τάξεων. Η κατάργησή του ωστόσο (όχι ακριβώς κατάργηση, αξία Χ 3/1000), θα έχει οδυνηρές συνέπεις που αφορούν τις μικρομεσαίες τάξεις. Πως γίνεται αυτό; Κεφαλαιούχοι οι οποίοι μεταβιβάζουν ποσά και ακίνητα τεράστιας αξίας, αξίας εκατομμυρίων ευρώ €, θα πληρώνουν ελάχιστο φόρο. Τα λεφτά αυτά που εξαφανίζονται ως έσοδα για την εθνική οικονομία θα επιβαρύνουν τον μικρομεσαίο είτε μέσω άμεσης φορολογίας είτε μέσω έμμεσης φορολογίας. Και έτσι επιβεβαιώνεται ο νόμος του Μαρξ για τον καπιταλισμό ο πλούσιος πλουσιότερος και ο φτωχός φτωχότερος, κανόνας που αντικατοπτρίζει την οικονομική πολιτική της Νέας Δημοκρατίας.

Κάποιος που δεν με ξέρει, πιθανώς να έχει καταλάβει σε ποιον πολιτικό χώρο ανήκω ή σε ποιο κόμμα. Για αυτούς που κατάλαβαν έχω να πω ότι τουλάχιστον εμείς πλύναμε πολλά πιάτα, δεν σπάσαμε μόνο.